از روان کننده ها برای ایجاد یک لایه محافظ روی اجزای موتور و برای کاهش اصطکاک استفاده می شود. این باعث کاهش سایش و افزایش عمر مفید خودرو می شود. ویسکوزیته روغن بسیار مهمی است که دما تحت تأثیر آن قرار می گیرد. بنابراین سه حرف اول که باید بدانید SAE ، مخفف انجمن مهندسان خودرو است. این جامعه وظیفه ایجاد یک سیستم طبقه بندی بر اساس گرانروی روغن را نیز دارد. برای طبقه بندی روغن ها ، ویسکوزیته آنها در شرایط سرد در دمای مختلف زیر صفر و سپس در شرایط گرم در 100 درجه سانتی گراد اندازه گیری می شود. با استفاده از این اندازه گیری پایه، روغن ها به یک درجه یا چند درجه تقسیم می شوند.
استفاده از روغن های مونوگراد چه ویژگی خاصی دارد؟ تعویض روغن در فصلی که شرایط آب و هوایی در شدیدترین حالت ممکن (زمستان و تابستان) قرار دارد. در تابستان به روغن چسبناک بیشتری احتیاج دارید زیرا گرما باعث مایع شدن روغن موتور می شود. در مقابل، در زمستان برای سهولت شروع سرما به روغن چسبناک کمتری نیاز دارید. بنابراین، روی بطری های این نوع روغن ها، بعد از SAE حرف W از زمستان و تعدادی را نشان می دهید که ویسکوزیته روغن را در دمای پایین نشان می دهد. روغن با تعداد SAE W پایین جریان بهتری خواهد داشت، باعث می شود که درسرما عملکرد روغن موتورها راحت تر شود و سایش موتور کاهش یابد. با این حال، اگر به جای W ، اعداد بین 20 تا 60 را مشاهده کردید، این به گرانروی روغن در دمای گرمتر اشاره دارد. هرچه این عدد بیشتر باشد، ویسکوزیته بالاتر خواهد بود، به این معنی یک روان کننده متراکم تر و در اصل، محافظت بیشتری برای حرکت اجزای مکانیکی میتواند باشد. با این حال، گرانروی زیاد در دمای بالا به معنای روغن کاری بهتر خودرو نیست، زیرا ویسکوزیته بیش از حد باعث اصطکاک داخلی بیشتر و عملکرد ضعیف موتور می شود.
این روغن ها با دو درجه SAE مطابقت دارند و می توانند در دامنه وسیعی از دمای بالا و پایین استفاده شوند. بنابراین، روی این روان کننده دو عدد را می بینید که با یک خط جدا شده اند یک حرف با W نشان داده میشود، ویسکوزیته روغن در دمای سرد را نشان می دهد. این روغن ها متناسب با فصول، هر زمان که زمان تغییر روغن فرا رسیده باشد، نیازی به تغییر ندارند، زیرا همانند روغن های مونوگراد تحت تأثیر دما قرار نمی گیرند عدد قبل از W ویسکوزیته روغن را در دمای سرد و عدد دیگر ویسکوزیته آن را در دمای بالاتر نشان می دهد. به عنوان یک قاعده کلی، بسیار مهم است که از دستورالعمل های سازنده موتور استفاده کنید که مناسب ترین درجه گرانروی روغن را برای روغن کاری موتور تعیین می کند. این انتخاب به طراحی موتور، درجه حرارت خارجی و آنچه که وسیله نقلیه استفاده می شود بستگی دارد.
مشخصات از آنجا که این عملکرد روغن را نشان می دهد و اینکه آیا آنها آخرین آزمایشات را برآورده یا قبول کرده اند، یا اینکه فرمولاسیون به طور موثر منسوخ شده یا قدیمی است، مهم هستند. دو مشخصه وجود دارد که باید در هر بطری روغن جستجو کنید.
جدول زیر مشخصات به روز روغن را نشان می دهد:
SG – معرفی شده در سال 1989 – دارای پراکندگی فعال تری برای مبارزه با لجن سیاه است.
SH – معرفی شده در سال 1993 – دارای تست موتور همانند SG است، اما شامل حد فسفر 0.12٪ ، همراه با کنترل کف ، نوسانات و پایداری برشی است.
SJ – معرفی شده در سال 1996 – دارای تست های موتور مشابه SG / SH است، اما محدودیت فسفر 0.10 together همراه با تغییر در محدودیت های نوسانات است.
SL – معرفی شده در سال 2001 – تمام آزمایشات جدید موتور بازتاب دهنده طراحی مدرن موتور مطابق با استانداردهای انتشار فعلی است.
SM – معرفی شده در نوامبر 2004 – بهبود مقاومت در برابر اکسیداسیون، محافظت از رسوبات و محافظت در برابر سایش، همچنین عملکرد بهتر دمای پایین در طول عمر روغن در مقایسه با دسته های قبلی را نشان میدهد.
توجه داشته باشید:
تمام مشخصات قبل از SL اکنون منسوخ شده و اگرچه برای برخی از وسایل نقلیه قدیمی مناسب است، اما بیش از 10 سال قدمت دارند و عملکرد و محافظتی با مشخصات به روز SL و SM ندارند.