روغن موتور یا روان کننده موتور، هریک ازمواد مختلف تشکیل شده ازروغنها یا ساسیاست که با افزودنیهای مختلف به ویژه موادافزودنی ضد لباس، مواد شوینده، پاشنده وبرای روغنهای چند درجه ای تقویت میشوند وباعث بهبود شاخص ویسکوزیته میشوند. روغن موتور برای روانکاری موتورهای احتراق داخلی استفاده میشود. کارکرد اصلی روغن موتور کاهش اصطکاک و سایش درقسمتهای متحرک وتمیزکردن موتورازلجن (یکی ازکارکردهای پراکندگی) ولاک (موادشوینده) است. همچنین اسیدهای حاصل ازسوخت وازاکسیداسیون روغن (موادشوینده) را خنثی میکند، آب بندی حلقه های پیستون را بهبود میبخشد و با حمل گرما به دور از قسمتهای متحرک موتور را سرد میکند.علاوه بر ترکیبات اساسی فوق الذکر، تقریباً همه روغنهای روان کننده حاوی مهارکننده های خوردگی و اکسیداسیون هستند. روغن موتور ممکن است تنها درمورد روغن بدون مواد شوینده یا از یک روان کننده به علاوه مواد افزودن یبرای بهبود مواد شوینده روغن، عملکرد فشار شدید و توانایی مهار خوردگی قطعات موتور، فقط از یک پایه روان کننده تشکیل شده باشد. روغنهای موتورامروزه با استفاده ازروغنهای پایه متشکل ازهیدروکربنهای نفتی، پلی آلپائولفینها (PAO) یا مخلوط های آنها به نسبتهای مختلف مخلوط میشوند. با اینحال، روغن موتور مصنوعی مدرن ترکیبی پیچیده ازروغن پایه و اجزای افزودنی است که برای انجام انواع کارها طراحی شده است.
به عبارت دیگر، روغن موتور مصنوعی مدرن چیزهای بیشتری را صرفاً روغنکاری میکند. در واقع روغن موتورها مسئولیت محافظت در برابر سایش موتور و افزایش عملکرد موتور و همچنین محافظت کامل از کلیه قطعات متحرک را برعهده دارد. روغن موتور از دو مؤلفه اساسی تشکیل شده است: روغن پایه ومواد افزودنی. روغنهای پایه 70-90 درصد ازکل را تشکیل میدهند واز گاز طبیعی یا نفت خام ایجاد میشوند، درحالی که موادافزودنی 10 تا 30 درصد باقیمانده را تشکیل میدهند و میتوانند انواع مختلفی باشند.
پاسخ بسیاری از این سؤالهای این است: در حال حاضر بسیاری ازاتومبیلها، و انتها وSUVها دارای مانیتورهای سرویس دهنده هستند که به رانندگان هشدارمیدهند چه موقع روغن خود را تعویض کنند. ایبوتسون میگوید: “این سیستمها به طور معمول بر تعداد مایلهای یک وسیله نقلیه طی کرده است نظارت میکنند، وهمچنین حس میکنند که چقدر ماشین سوار میشود و بر این اساس تنظیم میشود. “اطمینان حاصل کنید که تغییر روغن موتور خود را به زودی پس از دریافت چنین هشداری انجام دهید. باید سطح روغن موتور اتومبیل خود را رعایت کنید. نتایج بررسی قابلیت اطمینان ما نشان داده است که حتی اتومبیل های جدیدتر نیز میتوانند به روغن موتور تازه نیاز داشته باشند.
CRتوصیه میکند حداقل یکبار در ماه سطح روغن خو د را بررسی کنید. دراولین نشانه نشت حتماً تعمیرات را انجام دهید. با خاموش کردن موتور، هود اتومبیل را باز کنید و قطرهای را پیدا کنید. قطرهای را از روی موتور بیرون آورده و از انتهای آن روغن را پاک کنید. سپس نوار چسب را دوباره درون لوله خود قرارداده و آن را به عقب برگردانید. آن را به عقب بکشید و این بار به سرعت هر دو طرف نوکپیستول را نگاه کنید تا ببینید که روغن در انتها کجاست. هر لکه به نوعی میتواند سطح روغن مناسب را نشان دهد، خواهد و سوراخ باشد. اگر قسمت بالای “خط” روغن ببیند وعلامت یا در ناحیه تقاطع شده باشد، سطح آن خوب است. اما اگر روغن زیر حداقل علامت است، باید روغن اضافه کنید. توجه زیادی به رنگ روغن داشته باشید. باید قهوه ای یا سیاه ظاهرشود. اما اگراز نظر ظاهری سبک و شیری باشد، این میتواند به معنای نشت خنک کننده درموتورباشد. به دنبال ذرات فلزی نیزباشید، زیرا این بدان معنی است که موتور داخلی موتورآسیب دیدهاست. اگر هر یک از این شرایط را مشاهده کردید، ماشین را برای تشخیص بیشتر به یک مکانیک ببرید. اگر همه چیزخوب است، دوباره نوکپیستول را پاک کرده و مجدداً آن را درون لوله آن قرار دهید، مطمئن شوید که کاملاً نشسته است.
برخی از راننده ها و متخصصان به قانون “هر 3000 کیلومتر یا هر 3 ماه” باور دارند، اما پیشرفت موتورها و روغن باعث شده است که این راهنما منسوخ شود. بسیاری از خودروسازان فواصل تغییرروغن در 7،500 یاحتی 10،000 کیلومتر و 6 یا 12 ماه زمان دارند. فقط کیلومتر نیست حتی اگر با ماشین خود زیاد رانندگی نکنید، روغن شما باید تازه نگهداشته شود. روغن با افزایش سن کارایی کمتری پیدا میکند و با گرم نشدن کافی موتور، رطوبت اضافی که درموتور ایجاد میشود از بین نمیرود و این میتواند به عمرکمتر موتورمنجرشود.